βρίσκεστε εδώ: Αρχική σελίδα \ Ενεργειακά Τζάκια

Υπουργική απόφαση: Τι μπορούμε να καίμε στα τζάκια, στους καυστήρες και στις σόμπες

Αυστηρότερες θα είναι πλέον οι προδιαγραφές για τα πέλλετ και την καύση βιομάζας, σύμφωνα με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών που αφορά την έγκριση προδιαγραφών σε καύσιμα στερεής βιομάζας για μη βιομηχανική χρήση.

Σκοπός την εν λόγω απόφασης είναι η καθιέρωση προδιαγραφών, λοιπών απαιτήσεων και μεθόδων δοκιμών για τα στερεά καύσιμα που παράγονται από στερεή βιομάζα και προορίζονται για μη βιομηχανική χρήση, σε: (α) εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης κτιρίων που χρησιμοποιούνται για κατοικίες, γραφεία, καταστήματα, ξενοδοχεία, νοσοκομεία και πάσης φύσεως υπηρεσίες υγείας-πρόνοιας, εκπαίδευσης, συνάθροισης κοινού, ή άλλους παρεμφερείς με τα προηγούμενα σκοπούς, καθώς και σε εγκαταστάσεις θέρμανσης χώρων εργασίας βιομηχανικών ή βιοτεχνικών ή εμπορικών μονάδων, εφόσον όμως πρόκειται για ιδιαίτερες εστίες καύσης, αποκλειστικά για τη θέρμανση των χώρων αυτών, (β) εγκαταστάσεις θέρμανσης νερού χρήσης ή παραγωγής ατμού σε κτίρια ξενοδοχείων, νοσοκομείων, κλινικών, θεραπευτηρίων και λοιπών παρεμφερών χρήσεων, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, πισίνες, λουτρικές εγκαταστάσεις και στεγνοκαθαριστήρια, και (γ) τοπικές θερμάνσεις.

Απαιτήσεις και μέθοδοι δοκιμών

Τα στερεά βιοκαύσιμα αποτελούνται εξ ολοκλήρου από βιομάζα και δεν περιέχουν γενικά ξένες ύλες προς τη βιομάζα, καθώς και ραδιενεργά συστατικά.

Τα καύσιμα στερεής βιομάζας είναι στερεά καύσιμα τα οποία άμεσα ή έμμεσα προέρχονται από τις ακόλουθες πηγές βιομάζας:
* προϊόντα από γεωργία και δασοκομία Φ υπολείμματα από γεωργία και δασοκομία
* παραπροϊόντα από βιομηχανία επεξεργασίας προϊόντων γεωργίας Φ υπολείμματα ξυλείας, με εξαίρεση τα απόβλητα ξυλείας που μπορεί να περιέχουν αλογονούχες οργανικές ενώσεις ή βαρέα μέταλλα
* ινώδη φυτικά υπολείμματα από παραγωγή χαρτοπολτού
* υπολείμματα φελλού

Για όλα τα καύσιμα στερεής βιομάζας ισχύουν τα οριζόμενα στο πρότυπο: ΕΛΟΤ ΕΝ 14961−1 Στερεά βιοκαύσιμα – Προδιαγραφές και κλάσεις καυσίμου – Μέρος 1: Γενικές απαιτήσεις

Η ταξινόμηση των καυσίμων στερεής βιομάζας βασίζεται στην προέλευση και την πηγή, στις κύριες εμπορεύσιμες μορφές και στις ιδιότητες αυτών. Οι προδιαγραφές για τις κύριες εμπορεύσιμες μορφές των καυσίμων στερεής βιομάζας, όσον αφορά στο μέγεθος των σωματιδίων του καυσίμου καθώς και στις μεθόδους παραγωγής, ορίζονται στον Πίνακα 2 του ανωτέρω προτύπου. Οι προδιαγραφές για τις ιδιότητες των καυσίμων στερεής βιομάζας ορίζονται στους Πίνακες 3 έως 15 του ανωτέρω προτύπου.

Επιπλέον, όσον αφορά στα καύσιμα στερεής βιομάζας για μη βιομηχανική χρήση, ισχύουν ειδικά τα προβλεπόμενα στα ακόλουθα πρότυπα:
− ΕΛΟΤ ΕΝ 14961−2 Στερεά βιοκαύσιμα − Προδιαγραφές και κλάσεις καυσίμου − Μέρος 2: Πέλετς ξύλου για μη βιομηχανική χρήση
− ΕΛΟΤ ΕΝ 14961−3 Στερεά βιοκαύσιμα − Προδιαγραφές και κλάσεις καυσίμου − Μέρος 3: Μπριγκέττες ξύλου για μη βιομηχανική χρήση − ΕΛΟΤ ΕΝ 14961−4 Στερεά βιοκαύσιμα − Προδιαγραφές και κλάσεις καυσίμου − Μέρος 4: Ροκανίδια ξύλου για μη βιομηχανική χρήση
− ΕΛΟΤ ΕΝ 14961−5 Στερεά βιοκαύσιμα − Προδιαγραφές και κλάσεις καυσίμου − Μέρος 5: Καυσόξυλα για μη βιομηχανική χρήση
− ΕΛΟΤ ΕΝ 14961−6 Στερεά βιοκαύσιμα − Προδιαγραφές και κλάσεις καυσίμου
− Μέρος 6: Μη ξύλινα πέλετς για μη βιομηχανική χρήση

Όσον αφορά τα μη ξύλινα πέλετς για μη βιομηχανική χρήση, εκτός των προβλεπόμενων προδιαγραφών στον πίνακα 2, (Table 2 − Specification of pellets produced from herbaceous biomass, fruit biomass and blends and mixtures), του προτύπου ΕΛΟΤ EN 14961−6, επιβάλλεται το περιεχόμενο έλαιο επί ξηρού να μην υπερβαίνει το 2%. Η περιεκτικότητα σε έλαιο προσδιορίζεται με βάση τη μέθοδο που περιγράφεται στον Κανονισμό της ΕΟΚ 2568/91 σχετικά με τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών των ελαιολάδων και των πυρηνελαίων (Παράρτημα XV− περιεκτικότατα σε έλαιο των ελαιοπυρήνων).

Για το πυρηνόξυλο και τον ελαιοπυρήνα, εκτός των προβλεπόμενων προδιαγραφών στον πίνακα Β9, (Β.9 − Typical values for olive and grape cake), του προτύπου ΕΛΟΤ EN 14961−1, επιβάλεται το περιεχόμενο έλαιο επί ξηρού να μην υπερβαίνει το 2%. Η περιεκτικότητα σε έλαιο προσδιορίζεται με βάση τη μέθοδο που περιγράφεται στον Κανονισμό της ΕΟΚ 2568/91 σχετικά με τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών των ελαιολάδων και των πυρηνελαίων (Παράρτημα XV−περιεκτικότητα σε έλαιο των ελαιοπυρήνων).

Η συγκεκριμένη απόφαση εντάσσεται στο πλαίσιο των ενεργειών των συναρμόδιων υπουργείων που συμπληρώνει το κανονιστικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση και του φαινομένου της αιθαλομίχλης.

Δείτε εδώ την απόφαση