Τον εξοικονομητή ηλεκτρικής ενέργειας ULTRA κατάφερε να κατασκευάσει, εφαρμόζοντας τη θεωρία των υπεραγωγών, η KESECO.

Όπως επισημαίνει η εταιρία SMART POWER, η οποία διαθέτει το προϊόν, η Τεχνολογία εξοικονόμησης ULTRA είναι μια πρωτοποριακή και ανεξάρτητη από τις έως σήμερα συμβατικές μεθόδους. Βασισμένη στην αρχή των υπεραγωγών ανακτά την χαμένη θερμική ενέργεια. Η τεχνολογία αυτή εφαρμόζεται πλέον σε πλήθος ηλεκτρικών εγκαταστάσεων. Πλεονεκτήματα:

• Υψηλή απόδοση εξοικονόμησης ρεύματος – Αποδεδειγμένη εξοικονόμηση.8%, 10 %, 12 %, 15 %, 18 %, 20 % … αναλόγως των φορτίων, πολύ μεγαλύτερη από άλλες μεθόδους.
• Ανταγωνιστική τιμή – Οικονομικά αποδοτικότερο έναντι των άλλων μεθόδων.
• Σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων από την επένδυση – Λόγω της χαμηλής τιμής αγοράς της σταθερής εγγυημένης απόδοσης για πάνω από 10 χρόνια και της υψηλής εξοικονόμησης ενέργειας, ο εξοικονομητής αποσβήνεται σε 12 έως 36 μήνες.

Ο τρόπος λειτουργίας του ULTRA είναι πρωτοποριακός και ανεξάρτητος από τις μέχρι τώρα συμβατικές μεθόδους, όπως αυτή της διόρθωσης συνημίτονου, καθώς επίσης δεν σχετίζεται με μεθόδους διαχείρισης ηλεκτρικής ενέργειας. Βασισμένος στην αρχή των υπεραγωγών ανακτά την χαμένη θερμική ενέργεια. Η τεχνολογία αυτή εφαρμόζεται πλέον σε πλήθος ηλεκτρικών εγκαταστάσεων. Από τις μικρότερες σε ισχύ. οικιακές, μέχρι και τις μεγαλύτερες βιομηχανικής ισχύος.

ΥΠΕΡΑΓΩΓΙΜΟΤΗΤΑ

Το 1911 ο Ολλανδός φυσικός Heike Kamerlingh Onnes ανακαλύπτει ότι η ηλεκτρική αντίσταση/ ορισμένων μετάλλων μηδενίζεται σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, κοντά στο απόλυτο μηδέν (-273 βαθμοί Κελσίου).

Η υπεραγωγιμότητα έχει εξαιρετική σημασία για την ηλεκτρική τεχνολογία επειδή μηδενίζει την απώλεια ηλεκτρικής ενέργειας υπό μορφή θερμότητας στις ηλεκτρικές συσκευές.
Τριάντα χρόνια αργότερα ανακαλύφθηκε από τον Γερμανό Walter Meissner ένα υπεραγώγιμο υλικό που λειτουργεί σε θερμοκρασία κάτω από την κρίσιμη. Όταν βρεθεί σε μαγνητικό πεδίο, απωθεί όλες τις δυναμικες γραμμές του πεδίου.

Το 1957 για την εξήγηση της υπεραγωγιμότητας οι Bardeen, Cooper και Schrieffer προσθέτουν τη δική τους θεωρία (BCS). Καθώς ένα ηλεκτρόνιο κινείται μέσα στο μέταλλο, αλληλεπιδρά με τα κατιόντα, δημιουργώντας τοπικές παραμορφώσεις του φορτίου. Ένα άλλο ηλεκτρόνιο που βρίσκεται σε κάποια απόσταση, έλκεται από αυτήν την τοπική θετική πυκνότητα φορτίου που διαδίδεται μαζί με το πρώτο ηλεκτρόνιο. Με τον τρόπο αυτό τα ηλεκτρόνια έλκονται έμμεσα το ένα με το άλλο και σχηματίζουν ένα ζεύγος Cooper. Τα ζεύγη αυτά είναι οι φορείς του ρεύματος κατά την υπεραγωγιμότητα.

Για πολλές δεκαετίες η υπεραγωγιμότητα ήταν ένα φαινόμενο των εξαιρετικά χαμηλών θερμοκρασιών και για τον λόγο αυτόν η τεχνολογία της ήταν πολύ ακριβή και καθόλου διαδεδομένη. Από το 1980 και μετά πολλοί επιστήμονες εργάζονται στο να εφαρμόσουν την υπεραγωγιμότητα σε συνθήκες δωματίου. Η κρίσιμη καμπή επιτεύχθηκε το 1986, όταν ανακαλύφθηκε νέα κατηγορία κεραμικών υπεραγωγών, γνωστών ως οξείδια Περόβσκι του χαλκού, που εμφάνιζαν τις παραπάνω ιδιότητες σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Λίγο καιρό αργότερα καθηγητής του Πανεπιστημίου του Χιούστον, ανακάλυψε, υλικά που εμφάνιζαν ιδιότητες υπεραγωγιμότητας σε θερμοκρασία ακόμη υψηλότερη. «Ξαφνικά, όλα άλλαξαν. Όλα έμοιαζαν πλέον πιθανά».

Εφαρμογές Υπεραγωγών

Η πιο γνωστή εφαρμογή υπεραγωγών είναι οι μαγνητικοί τομογράφοι. Μόνο οι υπεραγώγιμοι ηλεκτρομαγνήτες δημιουργούν το εξαιρετικά ισχυρό και σταθερό μαγνητικό πεδίο που απαιτείται για τη σωστή απεικόνιση του ανθρώπινου σώματος.
Η πιο εντυπωσιακή εφαρμογή όμως είναι τα τρένα μαγνητικής ανύψωσης, που στηρίζονται και ταυτόχρονα κινούνται με τη βοήθεια μαγνητικών πεδίων.